Adventure Team Brach  - ATB Club

Tochten 2014


Mergelheuvelland tweedaagse 20 & 21 september 2014

Dit weekend stond alweer de 30e mergelheuvelland tweedaagse op het programma. Op zaterdag was Manfred met zijn broer op pad gegaan voor de 70km. Matthy en gastrijder Roger B gingen deze dag voor de 50km. Thomas had er met zijn zoon voor gekozen om de 35 km te rijden. Met een totaal van 850 hoogte meters op de 50 km route werd de tocht over het niet echt spannende parcours afgelegd. Helaas was er door de organisatie op zaterdag gekozen voor veel stukken verharde weg. Op een gegeven moment kwam de 50km route zelfs tegengesteld het 70 parcours te rijden.

 

Op zondag gingen we met drie leden en drie gast rijders op pad naar het “zonnige” zuiden. Aangekomen in het zuiden bleek het helemaal niet zo zonnig en regende het pijpenstelen. Op de parkeerplaats in Libeek kozen vier personen gauw het hazenpad richting huis want het was veel te smerig om te fietsen. Patrick V en Matthy E gingen toch richting start. Daar aangekomen gingen ze op zoek naar Manfred K en Thomas K die op de camping in de buurt hadden overnacht. Na het inschrijven op pad door het Limburgse Heuvelland. En het zag er lekker uitdagend uit. Het had zo hard geregend dat de paadjes waren veranderd in beekjes. Als er geen beekjes waren dan was het pad veranderd in een mooi modderbad. Eenmaal op pad maakte het niet meer uit of we nu voor de 35 of 50 km kozen. Het werd de 50 km die ook door de grotten van Valkenburg voerde. Na 20 km werd de eerste pauzeplaats bereikt bij de nachtegaal in Meerssen. Daar werden we ontvangen door de dames en voorzien van enkele stuks fruit. Hierna op pad richting Valkenburg waar een mooi stukje door de gemeentegrot werd gefietst en daarna de beklimming van de Cauberg. Na 35 km even wat verwarring op de route bij de tweede pauzeplaats. Hier werden we opgewacht door de Aquarius-dames en was er meer dan voldoende keuze uit diverse koeken en wafels. En nu weer vlug het bos in. Hier kwam op het laatst een mooi pad dat we ’s morgens naar beneden waren gegaan. Nu moesten we omhoog maar de vraag was hoe want het hele pad was veranderd in één grote modderglijbaan. Berg op lopend zaten de banden helemaal vol modder zodat de maat van 2,2 naar minimaal 5,0 veranderde. Tevens liep de hele ketting, derailleur en andere delen vol met modder. Niet zo goed voor de technische staat van onze bikes. Gelukkig hebben we geen pech gehad zodat we na een zeer sensationele moddertocht aan kwamen bij de finish. Hier werden we opgewacht door de Born dames die ons een pakketje aanboden en mochten we als extraatje nog op de foto met de finishdames van sportograf.

Mannen een zeer mooie slijtage slag voor onszelf en de remmen maar we hadden het niet willen missen.

Grtz Matthy


29-06-2014 Brunssum

Vandaag werd er besloten om als voorbereiding op het weekendje Heimbach nog even te trainen op de brunssummerheide. Deze tocht staat altijd garant voor een stukje spektakel in het heuvelachtige landschap van de oostelijke mijnstreek. Bij de start begon de ellende al en moest Tim een bandje wisselen omdat tijdens het oppompen van zijn achterband het ventiel kapot ging. Na enkele minuten dan toch maar op weg. De buien van zaterdag hadden het parcours aardig glibberig gemaakt maar het was te doen. Na enkele kilometers kwam er op een van de vele hellingen een vloek uit de groep. Nu was Rick de pechvogel en zijn derailleurpad was gebroken. Ik heb geen reserve pad bij riep hij. Gelukkig was er nog één lid met een Focus-bike die een Cube pad bij zich had. Na wat sleutelwerk dachten we weer op pad te gaan. Helaas had de derailleur van de bike van Rick het echter helemaal begeven. De derailleur bleef op half zeven hangen en de ketting stond niet meer gespannen. Dan maar opgeven en over de weg terug voor Rick en Berry. Zo bleven er nog vier fanatiekelingen over die verder gingen over de smalle paadjes aan het begin van de route. Bij de eerst volgende helling leek de derailleur van Patrick het te begeven. Gelukkig was dit probleem van voorbijgaande aard. Zo gingen we weer op pad naar onze vaste rustplaats in de route. Hierna richting de steenberg waar door een aantal leden besloten werd om de afdaling in de kombochten niet te nemen. Manfred deinsde hier echter niet voor terug en zoals altijd ging hem dit weer goed af. Puike prestatie op dit natte parcours. Vanaf de steenberg richting het parcours rond het megaland terrein waar enkele mooi aangelegde bruggetjes etc. liggen. De rollercoaster was echter behoorlijk glibberig en dit ondervond Matthy aan de lijve toen hij hard onderuit ging bij het oprijden ervan. Gelukkig geen lichamelijke of materiele schade dus verder maar weer. Zo arriveerden we na een kleine drie uur fietsen aan de finish. Een leuke oefening voor komend weekend in Heimbach waar we hopelijk ook ons eigen oranje kunnen supporten op weg naar de halve finale op het WK voetballen.

Grtz Matthy


 

 

 

Windraak 25-05-2014

Aangezien het toertocht seizoen zijn einde heeft bereikt begint nu weer de tijd voor een rondje langs de vaste routes in Zuid Limburg. Vandaag stond de route over de Windraak op het programma. Deze route heeft alles wat de echte MTB-er wenst. Leuke singletracks, pittige beklimmingen en uitdagende afdalingen. Bij de mispadenhof stonden deze morgen toch nog 4 fanatiekelingen te wachten om te gaan. Na het overzetten van de bikes gingen we met twee auto’s onderweg. Aangekomen bij de startplaats stond Eugene ons nog op te wachten. Snel omkleden en op pad want het zonnetje scheen ons al tegemoet deze morgen. Het parcours lag er goed bij vanwege de droogte van de afgelopen tijd en dat zorgde ervoor dat de hele tocht een mooi stukje genieten werd. Alle hellingen waren goed begaanbaar Wat tevens tot het genieten bijdroeg was de aanwezigheid van alle sportsters die vanmorgen aanwezig waren op het parcours om te wandelen, joggen en wat zoal niet meer. Na een kleine twee uurtjes arriveerden we zonder veel tegenslag weer bij de startplaats. Daar werd zoals gebruikelijk nog even nagepraat onder het genot van een pilsje, koffie en een lekker stukje appeltaart.

Grtz Matthy


 

4-5-2014 Vijlen

Deze zondag waren geen georganiseerde tochten meer dus stond de vaste route van Vijlen op de kalender. Wij moesten het met drie leden gaan doen omdat de rest van alles en nog wat had. Dat mocht de pret niet drukken en op naar vijlen waar de parkeerplaats bij het Hijgend Hert ons vertrekpunt is. Het altijd mooi om vandaar uit te vertrekken omdat het meteen flink naar beneden gaat en in het achterhoofd weet je dat jij dit ook terug naar boven moet. Toch was het deze keer anders, de route bleek veranderd te zijn, wij konden natuurlijk via onze navi de oude route volgen maar dat leek ons geen goed idee. Als Adventure team kozen wij voor de nieuwe uitdaging. Het ging flink naar beneden maar ook weer flink naar boven zodat de kleinste versnelling al in het begin van de toch vaak werd opgezocht. Het was er zeker niet minder leuk op geworden alleen een flink stuk zwaarder dan anders. Toch bleek hieruit wel weer waarom wij zijn gaan mountainbike en niet op de weg zijn gaan fietsen, het was stoer en zwaar terrein en de aandacht moest er zeker bijblijven. De nieuwe route verliep zelf zo anders dat de terugweg ons niet meer naar de eerste afdaling bracht die altijd zwaar is op het laatst maar het bracht ons via de andere kant terug en deze weg was nog veel heftiger. De afstand van de tocht was iets minder geworden maar dat zorgde ervoor dat wij ook iets eerder bij het Hijgend Hert op het terrasje in de zon konden genieten van het verdiende biertje. Mannen volgende week met zijn allen naar Windraak.

Groet Berry


 

6-4-2014 Vessem

Wederom een prachtige ochtend om te biken. Bij het verzamelen bij Mispadenhof scheen het zonnetje al uitbundig en hadden wij er al echt zin in. Vandaag een 8-tal leden aan de start voor de toertocht van Vessem. Deze staat alom bekend om zijn lekker biertje… “Beerze”. Dus de beloning was al bekend. Onderweg zagen wij helaas steeds meer donkere wolken en was de zon alweer snel verdwenen. Aangekomen in Vessem konden wij de auto’s parkeren in de wei waar toch enige vraagtekens bij gezet werden. Veel los mul zand en zeker niet egaal. Gelukkig had het niet geregend, anders zou dit zeker geen optie geweest zijn. Goed. Klaar voor de start… maar niet voor iedereen. Rick kon het niet laten en voordat hij ook maar een keer zijn trappers had rond gedraaid lag hij al op de grond. Het verbazingwekkende hiervan was dat hij nog sneller weer op zijn fiets zat. Shit, jammer dat wij het toch gezien hadden hé Ricky?  Iedereen was in ieder geval gewaarschuwd. Inschrijving ging vlotjes en wij konden lekker op pad. Alleen na een 2 tal kilometer lag ook Berry op de grond. Hij was met zijn trapper ergens achter blijven hangen waardoor hij zijn bike niet meer recht kon houden. Verder geen schade en we konden weer snel verder. Wij waren nu dus echt wel genoeg gewaarschuwd. De 1e helft van de tocht verliep verder zonder problemen. Zelfs Matthy had zich goed ingehouden en trok niet gelijk het hele veld aan gort. Pluim voor Matthy! Tijdens de pauze onze buikjes weer gevuld en konden wij weer verder. Maar nu kon Matthy het toch echt niet meer tegen houden. Hij gaf gelijk flink gas en de groep werd in eerste instantie in tweeën gedeeld. Maar Matthy ging er zo hard vandoor dat alleen Manfred hem nog kon volgen. Roger en ik konden het echt niet bijhouden en paste ons tempo aan. De track van Vessem was verder behoorlijk stoffig, en hobbelig. Vele kuilen werden er getrotseerd. Helaas voor de klimgeiten, geen hoogtemeters. Kortom: mooie route, maar verder niet echt heel spannend. Aangekomen in Vessem stond de Beerze al klaar voor ons. Lekkerrrr! Mannen, tot donderdag!

Grtz, Vinkehhh


 

16-3-2014 Gulpen

Nadat enkele leden langere tijd afwezig zijn geweest waren deze zondag weer aan de start verschenen. De afwezigheid had verschillende redenen maar als het goed is zijn die weer verledentijd en zijn ze er nu weer elke week bij. Gulpen is zeker niet de minste tocht om dan te starten maar eens moest er weer begonnen worden. Aan de startplaats was het drukke bedoeling maar het is ook wel een tocht die voor de echte mountainbiker ook wel een uitdaging is. Na het inschrijven bleven er twee groepen over, een groep ging voor de 30 km en de andere voor de 50 km. Na de eerste 100 meter kwam de eerste beproeving en moest voor sommige al het grote achter tandwiel worden geschakeld en voor het kleinste wat betekend dat er flink op de trappers geduwd moest worden en alle meteen warm waren. Het groepje van 30 km had zich ook voorgenomen alles rustig aan te doen want er stonden maar liefst 700 hoogtemeters op het programma. We werden door prachtig ruwe natuur geleid naar de eerste rustplaats. Daar stond een lekker soepje klaar en met het weerbeeld van deze dag was dat toch wel lekker. Nog even een drankje en een peperkoek een praatje maken met de collega’s uit Echt en weer de fiets op om de laatste 17 km te gaan fietsen. Bijzonderheden hebben we niet beleefd op deze tocht, geen kapotte banden of ander materiaal pech alleen vermoeide gezichten aan de finish. Daar was het wel even schrikken omdat er al mannen van de 50 km aankwamen maar die gaven toch sportief toe dat het er zwaar was en hun een afkorting genomen hadden. Nog even een drankje genomen in de Mispadenhof en voldaan terug naar huis.

Gr Berry


 

Heimbach 9-3-2014 01

Heimbach 9-3-2014 02

 

26-01-2014 Leopoldsburg (België).

Vandaag stond de toertocht in Leopoldsburg (België) op de kalender. Op zaterdag bleek al dat de opkomst in tegenstelling tot vorige week minimaal zou zijn. Op zondag stonden Patrick en ik dan ook vol verwachting te wachten op onze bikevrienden. Helaas kwam niemand meer opdagen. Met zijn tweeën dan maar op weg naar Leopoldsburg want wij hadden al besloten dat we hier kost wat kost naar toe gingen. Eenmaal aangekomen in Leopoldsburg leek het wel of heel België hier kwam biken. De parkeerplaats stond al helemaal vol met auto’s en we waren dus niet alleen. Bij het aankleden leek het alsof Patrick zijn camelbak was leeggelopen maar geen water in de auto, of ergens heen gelopen. Bij de inschrijving ging het ondanks de drukte erg snel omdat er voldoende inschrijftafels klaar stonden. Over het kazerne terrein reden we richting de startplaats. Het parcours lag er ondanks de regen van afgelopen dagen netjes bij. Wel wat modder maar niet teveel. Gaandeweg vroegen we ons af hoe diep die plassen in het bos waren waar we omheen moesten fietsen. Nou die zullen wel heel diep zijn zei Patrick. Ik ga het in ieder geval niet proberen zei Matthy nog gekscherend. Bij de pauzeplaats stonden een grote tent waar etenswaar te kust en te keur gekozen kon worden. Na een lekker soepje en enkele versnaperingen gingen we weer op pad. En ja hoor er gebeurde waarvan Matthy eigenlijk gezegd had dat hij het niet wilde weten. Tijdens het uitwijken van een andere deelnemer dook hij toch een diepe plas in langs het gebruikelijk pad. Dit gaat niet riep Patrick nog maar het was al te laat En of die plassen diep zijn daar in het bos bij Leopoldsburg. Het voorwiel blokkeerde in de modder en stond tot boven de as in het water. Hierdoor sloeg Matthy over het stuur en kon nog net voorkomen dat hij een nat pak haalde. Nadat de fiets uit de modder en de plas was gehaald gingen we weer vrolijk verder. Op het einde werd het toch nog redelijk zwaar ondanks het vooral laatste modderig deel. Aan de finish werden we door de RedBull dames nog getrakteerd op een welkom blikje Red Bull. Al met al een mooie tocht, die zeker de moeite waard is om volgend jaar samen te herhalen. Bij thuiskomst stond er nog een verassing te wachten en kwam Matthy ook erachter waar het water uit de camelbak van Patrick was gebleven. In de ruimte van het reservewiel stond een mooie plas water.

Grtz Matthy


 

5 januari 2014,

Vlodrop. Nieuw jaar nieuwe kansen. Na een gezellige nieuwjaarsreceptie op vrijdag konden wij zondags naar de alom goed bekend staande toertocht in Vlodrop. Op deze dag verschenen er uiteindelijk 6 bikers aan de start. John, Manfred, Tim, Ruud, Matthy en Patrick hadden er zin in ondanks dat er van te voren wel wat regen was gevallen. Aangekomen in Vlodrop bleek al snel dat er een grote opkomst was. De rij stond tot buiten aan de straat. Wij hadden gehoopt om rond 09.00u op de fiets te zitten maar door de drukte bij de inschrijving werd dit 09.20u. Uiteindelijk bleek dat er ongeveer 900 deelnemers zich hadden ingeschreven. In het eerste gedeelte was dit ook wel te merken. In een lang lint reden wij over de eerste singletracks heen. Later werd het veld wel wat uit elkaar getrokken en konden wij een lekker tempo rijden. Matthy had zijn rol ook gevonden en werd gebombardeerd tot “haas”. In deze rol moet hij zich nog een beetje vinden, want de “haas” was regelmatig gevlogen. De route was zoals voorgaande jaren goed uitgezet en er waren flink wat kleine technische beklimmingen te trotseren. Ook de welbekende moeilijke BCA beklimming zat er weer in. Tot de pauzeplaats werd geprobeerd alle rijders bij elkaar te houden en werd er regelmatig even gewacht door de voorste rijders. Tijdens de pauze werd er overlegd en ging een gedeelte voor de 50 km en de overige rijders besloten om vanaf hier de kortere route te volgen. Na te hebben bij getankt werd de tocht voortgezet en werd er koers gezet naar Duits grondgebied. Dit gedeelte hadden wij twee weken van te voren al verkend omdat wij hier een tochtje hadden gereden onder leiding van Jeroen. Dus we wisten dat ook hier niet alles vlak zou zijn… Al snel bleek dat Manfred er zin in had. Hij ging op volle snelheid er vandoor en Matthy en Patrick moesten alle zeilen bij zetten om Manfred bij te houden. Op het laatst zaten wij er alle drie redelijk doorheen en werden we nog voorbij gereden door een jonge dame van “jetzt geht’s los”. Matthy kon het hier niet bij laten zitten en ging in het wiel zitten van deze jonge dame. Met nog een paar kilometer te gaan konden wij op deze manier ons tempo weer wat opschroeven. Aangekomen bij de sporthal in Vlodrop werd er nog een bezoekje aan de kantine gebracht. Jeroen en Roger zaten ook binnen en waren rond 08.00u gestart. Na een heerlijke massage van de dames hebben wij met zijn allen nog een lekker biertje gedronken en daarna weer met een voldaan gevoel naar huis om de bike te poetsen.

Grtz, Vinkehh


 

20-01-2014 Wegberg (Duitsland)

Vandaag stond op uitnodiging van Sportverein Klinkum de toertocht “Quer durch den Grenzwald” op het programma. Dit was voor de eerste keer in het bestaan van Adventure team Brach dat we naar een georganiseerde CTF-tocht in Duitsland gingen. Om 8:30 stonden er 8 fanatiekelingen klaar om in Wegberg te gaan biken. Enkele andere leden werken binnen aan hun conditie om in de lente weer topfit aan de trainingsavonden deel te nemen op donderdag. Aangekomen in Klinkum bleek het er niet eens zo heel druk maar duurde de inschrijving erg lang omdat de heren aan de inschrijftafel er alle tijd voor namen. Sommige leden betaalden € 7,00 en andere € 5,00. Ook dat was de heren aan de inschrijftafel blijkbaar niet helemaal duidelijk. Uiteindelijk gingen we met 9 personen op pad want Jeroen stond al geruime tijd te wachten op ons. Door het open veld over erg modderige veldpaden ging het richting de meinweg. Deze werd voor de verandering nu eens van een andere kant benaderd als normaal via Vlodrop. Gaande weg de rit bleek wel dat er in Duitsland wel erg veel echte amateurs deelnemen aan dit soort evenementen. Het leek wel of Adventure team Brach zijn status van recreatieve mountainbike vereniging heeft verloren. Over de gehele tocht zijn we in het begin ingehaald door twee fanatiekelingen en verder kon niemand ons bijhouden op het vooral bekende terrein van de meinweg. Vandaag reden we voor de afwisseling de BCH niet op maar af. Patrick baalde want nu kon hij niet voorde derde keer in één maand dit varkentje wassen. Al bij al een mooi tochtje over de meinweg waar met name het laatste deel wind in over de open veldwegen nog even iedereen tot het uiterste moest gaan. Aangekomen bij de kantine van de sportvereniging nog ff een lekker soepje of worst met brood gegeten en toen weer richting huis. Ruud was blijkbaar de enige die 48 km had gereden in plaats van 45 km wat alle andere leden gereden hadden. Vreemd dat hij als laatste binnenkwam en dan met deze vraag komt. Hopelijk weet hij zelf waar die 3 km extra vandaan komen. Mannen tot volgende week.

Grt Matthy


 

Share this post

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

footer 1

JSN Epic is designed by JoomlaShine.com